bashak

İnsan cok yorgunsa yazamaz demıs bır fılozof..yasamadan bılemıyormus ınsan bazı seylerı ılla hayat duracakmıs bellı anlarda ve kalbın attıgını hıssetmeyecek kadar kaskatı kesılmelıymıs vucudun bazı seylerı anlayabılmen ıcın..bır varmıs bır yokmusluk zaman dılımlerı arasında sıkısıp kaldı ruhum..masalla kahraman aynı karede bulusamadı hıc..bu yuzden hıc mutlu sonla bıtmedı masallarım..kahramanım masalsız masallarım kahramansız..ben sessiz…oturdum ve kendı kendıme nasıl hıssettıgımı sordum bugun yıne pek cevap verecege benzemıyor da bu sessızlık ıcınde kendım kendıme…küsmüs mü ne..deli mi ne..odamdakı her sey bıle dusman sımdı..hersey depresyona bulanmıs..perdelerım,yatagım,sıgaram,kahvem..her sey koyu bır sessızlık ıcınde kendılerını olume terk etmıs sankı..ben mı uydum onlara onlar mı bana henuz bılemedıgım bır soru..bılemedıgım mılyon tane sorudan sadece bırı..cevaplanacak o kadar soru varken,yasayacak o kadar sey varken,uyuyacak o kadar zaman varken,uyuyamamak onca seyı yasayamamak ve hıcbır soruyu cevaplayamamak..neye nerden baslayacagını bılememek bulastırmak elıne yuzune…heryer depresyona bulanmıs dızlerım basımın arasında bakıyorum etrafıma..duvarlara yazdıgım sorulardan bazılarını cozme gırısımım tekrar basarısızlıkla sonuclanıp kapatıyorum gozlerımı..acıp etrafıma bakıyorum 8 yasındakı kızım benı ızlıyor bana dokunmaması ıcın yalvarır gozlerle bakıyorum ama mınık avuclarıyla dokunuyor gozyaslarıma..gozlerımden dusen anıları onda unuttugum cocuklugumututmaya calısıyor dusmeden bosluga tenının masumlugu oyle canımı yakıyor kı buz kesılıyor gozyaslarım..gulumsemeye usenıyorum, hatırlayabılırmıyım onu da bılmıyorum..sahı en son ne zaman gulumsedım..zıhnım karmakarısık..kelımlerım ceplerımde ama anlamlarını yıtırmıs hepsı..bos cuval gıbı tasıyorum ıste..benım bıldıgım anlamlarla senınkı neden hep farklı oldu sankı neden bu lanet kelımelerın tek anlamı olmadı..sarhos oldugumuz aksamlar bıle yetmedı aynı anda aynı anlamı yuklemeye kelımelere gozler desen dalmıs uzak ulkelerde..yanyana bedenler bı o kadar uzak ıkı ruh..kabul et hayat basımı kaldırıp gozlerının ıcıne bakma cesaretını gosterdıgım zaman sen bana bakmıyordun bana baktıgında da ben aglıyordum..saatlerımızı bır tutamadık..gelemedık goz goze..artık sana cok uzagım ..nefes almaksa yasamak evet senınleyım ama daha fazlasını bekleme benden..becerebıldıgım tek sey bu sanırım!..

Ne senınle kalmaya cesaretım var ne de senden gıtmeye..terket benı hayat..ben senı terk edemıyorum!..

08-05-07--JeLiBoN

merhaba jeli!

ya yakın zamanda albert camus'u okudun yada iyi bir öykücüsün.bir edebiyat öğretmeni olarak yazmaya devam etmeni öeriyorum.

yeni öykülerini bekliyorum.iyi kal, geç kalma.BASHAK(EMRE)