canavar_55 Posted March 29, 2007 Share Posted March 29, 2007 Bir zamanlar dünyanın bir yerinde bir yılan ve bir çocuk arkadaş olmuş. Çocuk hergün yılanın yuvasına gidermiş, yılan da delikten bir altın çıkarıp çocuğa verirmiş. Bu arada dostlukları ilerlemiş. Aradan yıllar geçmiş. İkisi de yaşlanmış. Bir gün adam hastalanmış. Yılanla buluşmaya gitmeye aklı kesmeyince oğlunu çağırmış. Yıllardır sakladığı bu sırrı anlatmış. "Sen şimdi benim yerime git. Sana vereceği altını al gel" demiş. Oğlu gidene kadar aklından bir plan yapmış. "Yılanın deliğinde bir sürü altın vardır. Tek tek uğraşmaya ne gerek var. En iyisi öldüreyim yılanı, hazinenin tamamını ele geçireyim" demiş. Almış eline bir balta yılanı beklemeye başlamış. Yılan dışarı çıkınca dostunu sormuş. Oğlu " babam hasta, beni gönderdi " diyince yılan deliğe girip bir altın çıkarmış. Oğlan baltayı savurmuş, fakat yılan atik davranmış ama kuyruğunu kaptırmış. Can acısı ile oğlanı sokup öldürmüş. Aradan zaman geçmiş. Yıllardır yılanın dostluğuna ve verdiği altına alışmış olan yaşlı adam bir gün yılanın yanına gitmiş. " Dostum, sen kuyruğunu ben de oğlumu kaybettim. Gel yaşananları unutalım ve dostluğumuza devam edelim". Yılan acı acı gülümsemiş, "iyi dersin de; sende evlat acısı ben de kuyruk acısı varken artık dost kalamayız" demiş. Kıssadan hisse; Yaşanılanlar kolay kolay unutulmaz..... Link to comment Share on other sites More sharing options...
cimcim_e Posted March 30, 2007 Share Posted March 30, 2007 adam yılana her gün süt ******ürüyormuş bu arada,Allah rızası için o altınları almıyordu yaşlı adam Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.