Jump to content

Kuyuya Düþen Eþþek


emily

Recommended Posts

Günlerden bir gün,köylerden birinde,adamýn birinin eþeði,kuyunun birine düþmüþ.

Niye düþer, nasýl düþer sormayýn.Eþek bu. Düþmüþ iþte.

Belki kör bir kuyuydu, aðzý tahtayla kapatýlmýþtý belki,üzerine de toprak dökülmüþtü.

Zamanla tahta çürüdü, zayýfladý, toprakta biten otlarý yemekisteyen eþeðin aðýrlýðýný çekemedi ve güm.

Hayvancýk saatlerce acý içinde kývrandý,baðýrdý kendi dilinde.

Ayýptýr söylemesi, anýrdý yani.Sesini duyan sahibi gelip baktý ki vaziyet kötü.

Zavallý eþeði kuyunun dibinde melul mahzun bakýnýyor.

Üstelik yaralanmýþ.Karþýlaþtýðý bu durumda kendini eþeði kadar zavallýhisseden adamcaðýz köylüleri yardýma çaðýrdý.

Ne yapsak, ne etsek, nasýl çýkarsak sorularý havada kaldý.

Sonunda karar verildi ki kurtarmak için çalýþmaya deðmez.Tek çare, kuyuyu toprakla örtmek.

Ellerine aldýklarý küreklerle etraftan kuyunun içine toprakattýlar.

Zavallý hayvan, üzerine gelen topraklarý, her seferindesilkinerek dibe döktü.

Ayaklarýnýn altýna aldýðý toprak sayesinde her an biraz dahayükseldi ve sonunda yukarýya kadar çýkmýþ oldu.

Köylüler aðzý açýk bakakaldý. Hayat, bazen bizim de üzerimize abanýr.

(Ne bazeni, çoðu zaman.)

Toz toprakla örtmeye çalýþanlar çok olur.Bunlarla baþetmenin tek yolu, yakýnýpsýzlanmak deðil, düþünüp silkinmekve kurtulmak, aydýnlýða adým atmaktýr.

*alýntýdýr**

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

  • Recently Browsing   0 members

    No registered users viewing this page.

×
×
  • Create New...