Jump to content

Aslında Ben Büyüdükçe Küçüldüm


warmachine

Recommended Posts

1914136581_0ea740aff0.jpg

Çocukluğumda kaldı, uzak kıyılardaki hayal şehirlerini fethetmek

Aslında ben büyüdükçe küçüldüm..Kirli sevgilerin coğrafyasınnda kayboldum adım adım..

Çırpındıkça derinlere saplanmış tadım..

Küçük ve masum sessizliklerin, en naif anında kaybediyorum seni...Bütün kirlenmişliklerin arasından doğarmı yeniden güneş?, Bi yanım karanlıkla ortak çalışıyor ve dilimin ucuyla konuştuğum sevinçlerim bir bir uzaklaşıyor, tutamıyorum… Kemik uçlarıma yerleşmiş en soğuk kaygılar...Kendimle harp halimde fikrim..

Ne dersin sulha erermi sensizliğim?

Mutluluğu kağıda dökmek artık çok zor..

İstanbul faili meçhul hüzünlerde arıyor seni..

Bir şeylere benzetmeye çalıştığım bulutlar da beni terketti..

Meraklı gözlerle izlenen çizgi film bitti..

Köşe başında beni beklermisin çocukluğum..

Üç tekerlekli bisikletime binip, sarılmak için nedenlere ihtiyacım olmayan günlerime dönmek istiyorum..Marifet sandığım büyümek..

Yüreğimi küçültü duyguları körelterek..

NyM warmachine

(çocukluğuma)

Link to comment
Share on other sites

Dostum Dertlimisin Nesin ?

hangimiz değilizki emre büyüdük ötesi varmı..

az önce bi arkadaşın çocuk olmakla ilgili paylaşımını okudum özledim çocukluğumu bende...

mahalle maçlarımızı çevirmeye çalıştığımız topaçları.. menfaatsiz arkadaşlıkları.. 1 saat süren masum küsmeleri...o heyecanı masumluğu..

of of...

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

  • Recently Browsing   0 members

    No registered users viewing this page.

×
×
  • Create New...