KelebeK Posted December 25, 2006 Share Posted December 25, 2006 En çok ne için dua ediyorum biliyor musun? Bir arabam olsun istiyorum. Yakýn bir yerde de yazlýðým. Eþimi alýp hafta sonlarý yaþadýðým atmosferi deðiþtirmek istiyorum. Baþka istediðin bir þey yok mu? Olmaz olur mu, yeni model taþýnabilir bir bilgisayar almak, evin dekorasyonunu deðiþtirmek, kendime ve eþime yeni model cep telefonlarý almak istiyorum. Yok mu baþka istediðin bir þey? Olmaz olur mu, herkes gibi zengin olmak ve zenginliðin satýn alabileceði her þeye sahip olmak istiyorum. Ben bunlardan vazgeçtim; bunlarý istemiyorum. Neden vazgeçtin; Nepal rahipleri ya da derviþler gibi mi olmak istiyorsun? Bu söylediklerine sahip olmak seni mutlu mu yapacak? Elbette! Çok param olsaydý ve istediklerimi alabilseydim mutlu olurdum tabii. Çok paranýn ve istediklerimize sahip olmanýn bizi mutlu edebileceðinden emin deðilim. Birçok insan tanýyorum, bu söylediklerinin çoðuna sahipler, ev, araba, yazlýk ve bol para... Ama onlarý pek mutlu görmüyorum. Sahip olmak insaný mutlu etmiyormuþ gibi geliyor. Sen akýllý bir insansýndýr; "para mutluluðu satýn alamaz" gibi kliþe bir þey demeyeceksin herhalde. Adam çok zengin; ama kýzý okulda baþarýsýz ve adamýn hiç beðenmediði çocuklarla arkadaþlýk ediyor gibi örnekler vermeyeceksin diye düþünüyorum. Ya da adam zengin, büyük bir þirketi var; ama haftada yedi gün çalýþýyor. Sürekli þirketin sorunlarýný çözmek, insanlarý yönetmek, toplantýlara katýlmakla zamanýný harcýyor; sahip olduklarýný tadýna vararak kullanamýyor gibi açýklama da yapmayacaksýn sanýrým. Evet, haklýsýn. Sahip olmak insaný mutlu etmiyor derken bunlarý kastetmiyorum. Söylediklerin de örnek gösterilebilir; ama beni böyle düþünmeye iten bunlar deðil. Peki, ne öyleyse? Bana öyle geliyor ki, çevremizle saðlýklý ve insanca iliþkilerimizin olmasý bizi mutlu ediyor. Diyelim ki, harika bir sitede, harika bir dairede oturuyorsun; ancak bir komþun var ve tanýþtýðýnýz ve sürekli karþýlaþtýðýnýz halde sana hiç selam vermiyor. Ya da evlisin, çok varlýklý bir ailesiniz; ama eþinle hiç geçinemiyorsunuz. Çocuðunuz var, eþinle akþam sinemaya gitmek istedin ve çocuðunu annenlere býrakmak istedin; ama annen "senin çocuðuna dadýlýk yapamam" diyerek reddetti. Ýþyerinde orta kademe yöneticisin, güzel bir odan, þirketin tahsis ettiði son model bir araban var; ancak yan odadaki yöneticiyle sürekli çatýþma içindesin. Bu söylediklerimden biri hayatýnda olsa mutlu olabilir misin? Herhalde olamam. Bir de þöyle düþün; cebinde paran çok az; kirada yaþýyorsun ve sahip olmak istediklerinin çok azý var. Bununla birlikte eþinle harika bir iliþkin var; komþularýn dünyanýn en dost canlýsý insanlarý; annen baban her konuda çok anlayýþlý ve sana destek oluyorlar; sen küçük bir memursun; ama iþyerindeki çalýþma arkadaþlarýnla harika anlaþýyorsunuz. Varlýklý bir insan olmasan da, bu iliþkilerin varlýðý seni mutlu ve huzurlu yapmaz mý? Ne demek istediðini anlýyorum; saðlýklý iliþkiler, geleneksel anlamda mal mülke sahip olmaktan daha önemli. Saðlýklý iliþkiler huzurlu bir yaþamýn kaynaðý. Sana katýlýyorum; saðlýklý iliþkilere sahip olanlar huzurlu olurlar. Mutlu olmak için baþka baþlýca bir þey gerekiyor. Peki, sence mutlu olmak için gereken baþlýca þey nedir? Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.