Yeterki kalbi kýrýlmasýn

[KelebeK]

Bir hükümdarýn pek çok cariyeleri vardý. Ýçlerinde pek güzel dilberler bulunmasýna raðmen, siyah bir cariyeye daha fazla alaka ve sevgi gösterirdi. Diðerlerinin bunu çekemediðini fark eden padiþah, bir gün kendilerine üzeri mücevheratla süsülü birer kristal bardak vermiþti. Manevi deðeri yanýnda maddi kýymeti de pek yüksek olan bu bardaklarý ellerinde tutan cariyeler, hayranlýkla bakarlarken padiþah:

- Herkes elindeki bardaðý yere vurup kýrsýn, demiþti. Güzel cariyeler hediyelerini sinelerine bastýrarak:

- Efendimizin bu kadar deðerli bir hediyesini nasýl kýrabiliriz! dediler. Siyah cariye ise padiþahýn emrini, hiç tereddüt etmeden ve vakit kaybetmeden der'akab yerine getirdi. Barfdak yere çarpýlmýþ ve param parça olmuþtu. Padiþah siyah cariyeye hitaben:

- Diðer cariyelerim bu kadar kýymetli bardaðý kýramadýklarý halde sen neden kýrdýn? dedi. Siyah cariyenin verdiði cevap ise çok takdire þayandý:

- Bana efendimin kalbi lazým, kadehin ne kýymeti olabilir. Yeterk ki onun kalbi kýrýlmasýn!

Hükümdar, bu cevabýn içerisinde diðerlerine gereken dersi vermiþ bulunuyordu.

Yüzü güze fakat özü çirkin bir kadýn, kocasýnýn kalbini kýrmaya devam ettikçe, kalbte açtýðý yaraya güzellik olamaz.

Ýslam'da Kadýn ve Aile, Mehmed Emre, Bedir Yayýnevi, 1979, 6. Baský

[zeynel]

Bir hükümdarýn pek çok cariyeleri vardý. Ýçlerinde pek güzel dilberler bulunmasýna raðmen, siyah bir cariyeye daha fazla alaka ve sevgi gösterirdi. Diðerlerinin bunu çekemediðini fark eden padiþah, bir gün kendilerine üzeri mücevheratla süsülü birer kristal bardak vermiþti. Manevi deðeri yanýnda maddi kýymeti de pek yüksek olan bu bardaklarý ellerinde tutan cariyeler, hayranlýkla bakarlarken padiþah:

- Herkes elindeki bardaðý yere vurup kýrsýn, demiþti. Güzel cariyeler hediyelerini sinelerine bastýrarak:

- Efendimizin bu kadar deðerli bir hediyesini nasýl kýrabiliriz! dediler. Siyah cariye ise padiþahýn emrini, hiç tereddüt etmeden ve vakit kaybetmeden der'akab yerine getirdi. Barfdak yere çarpýlmýþ ve param parça olmuþtu. Padiþah siyah cariyeye hitaben:

- Diðer cariyelerim bu kadar kýymetli bardaðý kýramadýklarý halde sen neden kýrdýn? dedi. Siyah cariyenin verdiði cevap ise çok takdire þayandý:

- Bana efendimin kalbi lazým, kadehin ne kýymeti olabilir. Yeterk ki onun kalbi kýrýlmasýn!

Hükümdar, bu cevabýn içerisinde diðerlerine gereken dersi vermiþ bulunuyordu.

Yüzü güze fakat özü çirkin bir kadýn, kocasýnýn kalbini kýrmaya devam ettikçe, kalbte açtýðý yaraya güzellik olamaz.

Ýslam'da Kadýn ve Aile, Mehmed Emre, Bedir Yayýnevi, 1979, 6. Baský

gerçekten mükemmel paylaþýmýn için teþekkürler

[tenekecezve]

Bana bir yerden tanýdýk geldi ama. Bunun padiþah ve vezirli versionuda vardý galiba ama hakikaten çok güzel teþekkürler...