mavikiz Posted October 14, 2006 Share Posted October 14, 2006 Uzak diyarlarda bir yalana yazdım bu sabah...Sessizdi şehir...Yalnızdık yokluğunda...Ve lambaları sönmüştü bizim evin sokağının... Sana dair umutlarım tükendi şimdilerde,bana yaşamam için acilen bahaneler bulman gerekiyor. İçimden bir ses adını fısıldıyor,ürperip soruyorum: "Kim var orada?" .. .... ...... ........ "Kim var oradaaaa?" -Sensin aptal kız sensin,içindeki sevgini bile çözemeyecek kadar acizleştin mi sen? Ağlıyorum...Elimden sadece bu geliyor...Özledim seni. Boşluklarda kendimi karlara atıyorum mevsim farketmiyor hep kar yağıyor üzerime.Soğuk içime işledikçe seni anımsıyorum.Bu çok da tuhaf değil...Daha çook unutttuğumu hatırlayamıyorum seni...Sahi seni unuttuğum anlarım da olacak mı benim sanki? Şimdi bilim-kurgu romanlar okuyorum sık sık...Ve ilginç gelen her buluş için hep aynı şeyi düşlüyorum...şimdi bir makine olsa da hafızamı silse...silse seni benden...bulurlar mı bilmiyorum... Zaman geçtikçe daha çok saçmalıyorum ben...Sen beni sevmedin ya ben de sevenlerime şımarıyorum...Toplanıyorum sonra...sanki yanımda bir yerlerdesin gibi geliyor...anlıyorum yoksun...gittiğin yola dalıp bakakalıyorum... Dönüşün yok artık...Ben de beklemeyeceğim...Hiç konuşulmamış kararlarımızdan bunlar da... Dönüşü yok.... Bitiyorum.... Uzak diyarlarda bir yalana yazdım bu sabah...Sessizdi şehir...Yalnızdık yokluğunda...Ve lambaları sönmüştü bizim evin sokağının... Sana dair umutlarım tükendi şimdilerde,bana yaşamam için acilen bahaneler bulman gerekiyor. Azabı aşkın kendisini aştığında ayrılık ,ölünün ardından yas tutmak gibidir....istemesek de gelir... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.