Yüz okuma, yüzlerce yıllık gözlem ve istatistiki araştırmalara dayanan, insanı tanımaya yönelik, kullanan kişiye karşısındaki ile ilgili gerçekleri kontrol edilebilecek bazı ipuçları sağlayan bir araçtır.
İnsanlık tarihinde yüz şeklinin karakter çözümlenmesinde kullanılmaya başlanması en eski çağlara kadar uzanmaktadır. Milattan önceki yıllarda Çinlilerin yüz okumayı bir sanat haline getirdikleri belgelenmiştir. Eski Yunan uygarlığında da konuya ilişkin belirli kurallar geliştirildiği görülmektedir. Doğu kültüründe de kendine yer bulan yüz okuma, Erzurumlu İbrahim Hakkı'nın, 1756 yılında yazdığı Marifetname'sinde de karşımıza çıkmaktadır.
Bugün, davranışlarımızın %85'inin genetik kodlamayla oluştuğu tahmin edilmektedir. Yüz üzerinde dikkati çeken yüzyirmi adet ayırdedici özellik olduğu bulunmuş, bunlar içerisinden altmışsekiz ana özellik ortaya çıkmıştır. Konunun en tanınmış uzmanları Robert L. Whiteside ve William F. Burtis binikiyüz denek üzerinde yaptıkları araştırmada insan karakterinin çözümlenmesinde istatistiki olarak %93 başarıya ulaşmışlardır.
Yukarıda bahsedilen ana ayırdedici özellikler; Alın, Kaşlar, Gözler, Burun, Ağız, Kulaklar, Yanaklar, Çene, Yüz Çizgileri, Yüz Şekli ve bunların kombinasyonlarıdır. İncelenen kişilerle ilgili; düşünce süreclerini nasıl belirledikleri, problemleri nasıl çözdükleri, iletişim kurma yöntemleri, iş hayatındaki davranışları, paraya verdikleri önem, öğrenmeye olan açlıkları ve cinselliğe bakış açıları gibi konularda, hayrete düşürücü ipuçları vermektedir.
İndir
http://turbobit.net/bhbhsekz1odo.html
