Yönetmen Robert Altman öldü

[BrightBlade]

Sinema eleştirmenlerinin 'asi, korkusuz ve egzantrik' olarak nitelendirdiği yönetmen Robert Altman, Los Angeles'ta hastanede yaşamını yitirdi.

Altman, 1970'te çektiği 'Mash' adlı filmle, kariyerinin çıkışını yaptı. Aslında, Kore savaşında bir hastanede yaşanan komik olayları anlatan film, Vietnam savaşına ve ABD toplumuna yönelik ağır eleştiriler içeriyordu.

Film, o döneme kadar hiç tanınmayan Donald Sutherland ve Robert Duvall gibi aktörleri de üne kavuşturdu.

Altman'ın diğer önemli filmleri 'Nashville', 'Short Cuts', 'Player' ve 'Gosford Park'.

'Hollywood tarzına' hiçbir zaman boyun eğmeyen Altman, 2006'da Oscar 'Onur' ödülüne değer görüldü.

Altman, ödülü aldıktan sonra, 1996'da kalp nakli ameliyatı geçirdiğini duyurmuş, bunu sır olarak tutmasını ise 'işsiz kalma korkusu' olarak açıklamıştı.

İtalyan oyuncu Sofia Loren, Altman ile ilgili olarak, "Marcello Mastroianni ve ben Altman ile birlikte 'Prêt à porter' adlı bir film yapmıştık ve gerçekten çok eğlenmiştik. Kendisi olağanüstü bir insandı" dedi.

Sophia Loren, Altman'la çalışmanın çok kolay olduğunu belirterek, "çünkü her yere kamera yerleştiriyordu, bunları görmüyorduk bile, sanki gündelik hayatımızı yaşar gibiydik" yorumunda bulundu.

1925'ta Kansas City'de doğan Robert Altman, lisedeyken basit kayıt cihazlarıyla ses kayıtları yaparak "show dünyası"na adımını atmış... Daha sonra askeri okula devam eden ve 2. Dünya Savaşı'nda yardımcı pilot olarak görev yaptıktan sonra 50'li yıllarda çalıştığı küçük şirkette belgesel, eğitim ve reklam filmleri çekerek sinema hakkında ilk bilgilerini elde eden Altman'a, 1955'te başlayan dönemde bir dizi bağımsız filmin ardından Alfred Hitchcock şans vermiş ve yönetmen, televizyon için çalışmaya başlamış. 1969'da Kore Savaşı'nda bir sağlık biriminin öyküsünü anlattığı "M.A.S.H."i yönetmesi için teklif gelince ilk önemli başarısını ve ilk Oscar adaylığını kazanan Altman, "McCabe & Mrs. Miller"da western türüne yenilik getirirken, "The Long Goodbye" ile prestijini arttırmış.

"Images", "Thieves Like Us" ve "California Split", onun öyküleme tekniklerinin oturmasını sağlarken, "Nashville" bizi, Amerikan country müziğinin kalbinin attığı yere ******ürüyor ve Amerika'daki mozaiğin bir kesitini alıyordu. Bir Oscar adaylığı daha kazanan Altman daha sonra "Sitting Bull's History Lesson", "3 Women" ve "A Wedding"e imza atacaktı. "A Perfect Couple", "Quintet" ve "H.E.A.L.T.H", Altman'ın popülarizmden uzaklaştığı filmler oldular. Altman'ın ticari yola dönme çabası "Popeye" ise hüsranla sonuçlandı.

80'ler Altman sinemasının sönük geçtiği yıllar oldu. 1992'de ise Altman, yeniden ilgi odağı olacaktı. Michael Tolkin'in romanından uyarlanan "The Player - Oyuncu" ona yıllar sonra bir Oscar adaylığı ve Cannes Film Festivali'nde en iyi yönetmen ödülünü getirdi. "Oyuncu"yu Raymond Carver'ın öykülerinden uyarlanan 3 saatlik "Short Cuts - Sosyeteden İnsan manzaraları" izlerken, Altman 4. kez en iyi yönetmen Oscar'ına aday gösterilecekti. Moda dünyasına daldığı "Prêt-à-Porter - Hazır Giyim"i Paris'te çeken Altman, 1996'da doğduğu şehir olan "Kansas City"ye döndü. 1998'de "The Gingerbread Man - Kaybetme Zamanı"yla polisiye türüne bir saygı durşunda bulunurken, 1999'da "Cookie's Fortune - Kurabiyenin Talihi" ve 2000'de de "Dr. T & The Women - Dr. T. ve Kadınları"na imza attı.

Altman, dev kadrolu filmlerin("Brewster McCloud", "Nashville", "A Wedding") yanı sıra, tek oyunculu filmler ("Secret Honor") de yönetti; "M*A*S*H" ve "California Split"te erkek dostluklarını ele alırken, "Images", "Three Women" ve "Come Back To The Five and Dime"da kadın duyarlılığına şapka çıkardı. "McCabe & Mrs. Miller"da western türüne hayat verirken, "The Long Goodbye" ve "The Gingerbread Man - Kaybetme Zamanı"nda dedektif filmlerine, "Vincent & Theo"da biyografik filmlere göz kırptı. Tür denemelerinden "Popeye" ile çizgi-roman sınırlarına ulaşırken, "Streamers" ve "Fool For Love - Aşk Delisi"nde tiyatro, "Aria"da opera ve "Tanner '88"de çağdaş politikaya daldı.

http://www.imdb.com/name/nm0000265/[/CODE]