Jump to content

Bir bebeğin yarım kalan günlüğü


frozsgy

Recommended Posts

5 Ekim:

Bugün var edildim. Buradayım. Varım. Müthiş bir duygu bu. Var olduğumu henüz

annem ve babam bilmiyor.

Bir elma çekirdeğinden bile küçüğüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varım ya! Bu

bana yetiyor.

Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varlığımı ve benliğimi

hissedebiliyorum.

Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri seveceğim.

19 Ekim:

Biraz büyüdüm. Kımıldamam mümkün değil. Annem henüz farkında değil ama onun

kanıyla besleniyorum.

Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin

kıpırtılarını şimdiden hissediyorum.

Annem beni çok sevecek. Annem için güzel bir sürpriz olacağım.

23 Ekim:

Hiç göremediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı. Dudaklarımda onun

dokunuşunu hissediyorum.

Bu elin dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor.

Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak,güleceğim.

Dudağımdan ve dilimden sözler dökülücek.Herhalde önce Anne! diyeceğim.

Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım. Sana güleceğim.

Kimilerine göre hâlâ daha var değilmişim...

Nasıl olur Varım! ve gülücükler sunacak dudaklarım da olmak üzere ya...

Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar küçük olursa olsun, yine ekmektir.

Öyle değil mi anneciğim?... Ah bi konuşabilsem!

27 Ekim:

Bugün pek mutluyum. İçimde tatlı bir kıpırtı başladı. Artık bir kalbim var.

Kalbim atmaya başladı. Hayatım boyunca böyle atıp durucak.

Sevgilerle dolduracağım kalbimi. Tıpkı anneminki gibi...

Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar

sevinirdi!

Duyuyor musun anne?

2 Kasım:

Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarım ve bacaklarım da biçimlenmeye

başladı.

Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim.

Şu ayaklarım da tamamlansın da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz. Belki

birlikte okula gideriz.

12 Kasım:

Ah evet... Bunlar, bunlar ne kadar sevimli küçük şeyler. Aman Allah'ım

parmaklarım da çıkmaya başladı.

Bunlarla çiçek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem tutacağım. Belki

de güzel bir şiir yazacağım.

Anneciğim, orada mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için

sabırsızlanıyorum.

20 Kasım:

Oh, nihayet... Annem doktora gitti. Burada olduğumu öğrendi.. Yaşasın!

Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmış.Resmimi bile çekti

Seviniyor musun anneciğim? Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım...

25 Kasım:

Artık babam da burada olduğumu biliyor. Fakat henüz kız olduğumun farkında

değiller.

Onlara sürpriz yapacağım..

10 Aralık:

Bugün yüzüm tamamlandı. Artık iki güzel gözüm, bir küçük burnum, dudaklarım

ve yanağım var...

Anneme benziyorum galiba...

13 Aralık:

Artık çevreme bakabiliyorum. Etrafım çok karanlık ama olsun. Yine de

mutluyum. Yaşıyorum ve varım!

Kısa bir süre sonra gün ışığını görebileceğim, renkleri ve çiçekleri

tanıyacağım.

Rüyamda gördüm Dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış..

Onu çok merak ediyorum.. Anneciğim, babacığım sizin yüzünüzü de göreceğim.

Tanışacağız.... Mutlu olacağız. Gülüşeceğiz..

24 Aralık:

Kulaklarım daha iyi duyuyor artık. Anneciğim, senin kalbinin seslerini

duyuyorum.

Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun?

Hatta sesini bile tanıyabiliyorum. Sesin ne kadar tatlı... Hiç duymadığım

bir şey bu...

Güzel ve sağlıklı bir kız olacağım.

Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini dinleyeceğim.

Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sende beni özlüyorsundur

mutlaka...

Beni koklayacaksın.. Çok seveceksin, değil mi?

28 Aralık:

Anne burada birşeyler oluyor.Doktor abla neden mutsuz bakıyor öyle???... Sen

acı çekiyor gibisin.

Kalp seslerin değişti...

Sustun. Benimle niye konuşmuyorsun anne?

Anne...Anne...Anneciğim... Yüzümde soğuk birşey var hissediyorum! Annee!!!

Yüzümü parçalıyorlar!!

Anne birşeyler yap!!

Anne!!!!

Kolumu çekiyorlar anne!!! Canım yanıyor anne!!..Anne!!! Ayaklarımı

parçalıyor bu şey anne!!!

Beni sana bağlayan damarı kopardılar annee!!

Anne kalbimi parçalıyorlar!! ANNECİĞİM!! ANNE!! ANNE!! an..........

Kürtajınız tamamlandı hanımefendi... Geçmiş olsun!...

Alıntıdır. Kendi notum: kürtajda bebeği parçalamıyorlar. olduğu gibi çıkarıyorlar. en büyüğü bir salam kadar oluyor.

Link to comment
Share on other sites

yeniyi bilmem parçalıyorlar.. hatta resmi de vardı bağırsakları akmıs kolu kopmuş ufak bi cenin resmi içim o zamanda kötü olmustu varya.. (quake 4 de adamın kolunu bacaklarını kesiyorlar ya o sahne aklıma geldi yaratıklar bebekin içerde kolunu bacakını kopartıyor vs :S öğ.. allah belalarını versin ufacık bebeye kıyanların.. birde yasadısı olsa da 5 -4 aylık bebelere de kürtaj yapıyorlar.. ay. için kötü oldu. ) kondom icad oldu bari onu kullaında bu trajediler olmasın..!

KURTAJ a HAYIR!!!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 hafta sonra ...

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

  • Recently Browsing   0 members

    No registered users viewing this page.

×
×
  • Create New...